Hauteskunde-ajerako buru-jana
Asko hitz egin da emaitzez eta kanpainaz eta ez noa horretan sakontzera: nire ustez ehbildu heldu da finalera, eta aukeraren bat bazuen ere, nabarmen galdu du. Bestalde, atzo goizera arte ensobratze astunetan, kartel itsasketan, pankartak egiten-eta %120 ematen zuen kidegoa… ehbildu finalera iritsi denean pasiboago ez al da egon(arazia)?
Irakurri dut ehbilduk ez duela erakarri beste indar ezkertiar batzuen boto askorik (IU-EB-EQUO), ez eta klase politikoaz nazkaturik dagoen abstentzioaren zati batena ere. Nire ustez ere hala da. Eredua ez da argia izan, ez hauteskundeetan, ez aspalditxo.
PNVrena bai: ‘Modelo PNV’. Jendarte gehienak, baita hari botoa ematen ez dioten askok ere, onartzen dio PNVri, hari eskerrak langabezi gutxiago eta industria gehiago dagoela, Gugghemheim-a ekarri zutela, azpiegitura asko daudela, ‘herria aurrera’ daramatela…
Zein da ehbildu-ren eredua? Eredu hori argitze aldera, galdera hauek otu zaizkit:
- Udalbiltza herri eraikuntzarako tresna izan dadin martxan jarriko da?
- Langabeziari, lehen sektoreari, industriari… nola egingo zaio aurre herrietatik?
- Euskara eta euskal kultura lehentasuntzat jarriko dira?
- Elkartasunean, feminismoan, ekologismoan, elikadura-burujabetzan… nola jarriko dira instituzioak (ere) abangoardian?
- Nahi da Euskal Herrian ehunka Marinaleda eraiki ala 3-4 Gordillo eta Cañamero onartu?
- Askapen mugimendu anitz bat birsortuko da ala sortu huts-hutsean?
Pausoka eta oreka galdu gabe, baina ehbildu-k arazo nazional eta sozialei errotik heldu eta eraldaketa gaurtik martxan jarri behar du.
Arnaldo Otegik famatu egin zuen hausnarketa bat prozesu demokratikoa abian jartzeko: ‘aldaketarako aukeraren ateak irekita daude, baina ez dira betiko irekita egongo’, eta nik estrapolazio bat eginez: ehbildu-eredua eta bere benekotasuna gehiengo batek konpartitu eta bultza dezan aukeraren ateak irekita daude, baina ez dira betiko irekita egongo.
Ruben Sánchez Bakaikoa 