NATO-nto-EN herrian

NATOren barruan gaude lagun euskaldun hori, izan iparraldeko, izan hegoaldeko. Hegoaldekoei NATOn egotearen gaineko boto emateko aukera eman zietenean, gehienek ezetz bozkatu bazuten ere.

NATO, gaur egun 28 estatu inperialistak osatzen dute: ospe txarreko USA edo Turkiatik, ospe guayeko Noruega edo Islandiaraino, eta Europa mendebaldeko estatu gehienak barne hartzen dituelarik. Latinoamerikako herrialderik ez (Kolonbiarekin negoziatzen ari badira ere), Afrikako herrialderik ez, Asiakorik ez, islamiarrik ez (Turkia salbu).

NATOren azalpen bakartzat eman da “gerra hotza” eta sasoi bateko Sobiet Batasuna eta estatu komunisten aurreko erantzun gisa sortu zela. Baina 20 urte pasatxo joan da bloke komunista “erori” zela, eta hor dirau NATOk jo eta su: Jugoslavia ohia (1999), Iraq (1991 eta 2003), Afganistan (2001) eta Libia (2011). Eta auskalo zenbat aitortu gabeko “ekintza”.

NATOren modus operandi aski ezaguna bada ere, -herrialde bat gaizto batek gobernatua, gure bizimodua arriskuan jartzen duena eta bla, bla-, nago nahiko ondo sartu digutela denoi barruan mousntro antimusulmana, antilatinoamerikarra, antierrusiarra… NATOk -gure hobe beharrez eta gure segurtasunagatik- mundua baketzeko egiten dituen “esku-hartzeak” ulergarri egiten dizkiguna.

Libia, Siria eta gu

Info7 rako ekarpena (entzun audioa hemen)

Libia edo Siriakoa bezalako aferak lehen errazagoak ziren ezkertiarrentzat: bi bloke zeuden sobietikoa eta kapitalista eta guda-zelai asko, yankeek bere tokian tokiko aurkari politikoak borrokatzen zituzten estatu kolpeen bidez, mertzenarioen bidez, blokeo ekonomikoen bidez, hilketak, torturak, genozidioak… edozer. Aurkari politiko horiek askotan, baina ez beti, bloke sobietikoaren laguntza jasotzen zuten era batera edo bestera. Ezkertiarrek parametro horiek zituzten jarrera politikoak zein solidarioak aztertu eta hartzeko.