Carovana Antifascista

GAUR8 astekarirako egina.
Info +: http://euskalherriadonbas.wordpress.com
Banda Bassoti: https://www.facebook.com/bandabassottiband

Banda Bassotti musika talde italiarrak –Nikaraguan, El Salvadorren eta Palestinan egin antzera– Donbass aldera joateko elkartasun karabana antolatu du, eta, harekin bat, euskal brigada osatzeko deia egin da. Helburuetan honakoak aipatzen dituzte: «Rostoveko errefuxiatuei laguntza ekonomikoa, medikamentuak eta laguntza humanitarioa eramatea, bertako egoeraren berri izan, blokeo mediatikoa apurtu eta elkartasun eraginkorra Euskal Herrian garatu».

Ez naiz aditua Ukrainan, baina nire imajinarioan Libia, Egipto edo Siria baino gertuago egotean, hedabide askoren jokabidea salagarria egin zait oso:

-Hasieran Kieven egin ziren protestak Madrilgo Sol plazakoen antzera saldu zizkiguten, eta sistematikoki ezkutatu zuten ultraeskuinak zuen presentzia nazkagarria.

-Tiroketa odoltsuak izan ziren gero, baina nork egin zuen tiro eta zergatik ez zien asko axola izan; epaia emana zegoen, eta, ondorioz, estatu kolpea gertatu zenean, frantses iraultzaren La Bastille izan balitz bezala aurkeztu ziguten.

-Ildo beretik, gobernu osaketan ministro batzuk neonaziak izatea ez zen albiste handia izan, eta egun ez dute sistematikoki esaten Ukrainako “gobernu kolpista”; “Kiev” edo “Ukrainako presidentea” bezalako adiera aseptiko eta normalizatzaileak erabiltzen dituzte. Beste aldean berriz bai, “milizia errusiazaleak”, “mertzenarioak”, “lider populistak” besterik ez daude.

Faxista “europazaleek” estatu kolpe egin eta gobernuan parte hartzea da “Kiev” adierarekin estaltzen dena. Horren kontra altxatu, erreferendumak antolatu eta ejertzitotik babesteko miliziak osatzea da “errusiazale” adierarekin estaltzen dena.

Eta bide batez, badaezpada, Putin ez dut batere maite.

Zerri horiek leherraraziko dute mundua!

info7-rako kolaborazioa
Aurrekoan twitter-eko @aranagoiri-k zioen nazioarteko zuzenbidean dauden 3 arau nagusiak direla: 1- burututako ekintzen politika, 2- burututako ekintzen politika eta 3- burututako ekintzen politika. Egitate inperialista batek gaur herri bat menderatu, eta bihar herri horren gaineko aferak bere barne arazo dira.
Atzo Krimea Ukrainaren barne arazo zen, eta gaur Errusiaren.
Kasu honetan, ordea, zorioneko gaude. Krimean ia ez da odolik isuri, burututako ekintzen politika bozketa baten ondorio izan da nagusiki.
Egia da Krimeako erreferenduma azkar, korrika, are presaka ere egin dela (eta nik eransten dut zorionez). Izan ere, oso polita da erreferendumak beste baldintza batzuetan egitea, baina nago Krimean denbora ez zatekeela herritarren giza-eskubideen egoeraren mesederako pasako, areago kontuan hartzen badugu Ukrainan neonaziek gidaturiko estatu-kolpe bat gertatu dela eta gaur egun ministeritza batzuen jabe direla, besteak bete, barne saila.

Ukraina gure sofatik

Stepan Bandera nazi ukrainarraren argazkiaz

*info7 irratian emandakoa.

Ez naiz nazioarteko analista. Tokian tokiko errealitateak ebakitzeko nire bisturia nahiko kamutsa da.

Errusia Crimea-n bere ejerzitoa sartzen ari den honetan, ez nuke testu hau Putin edo Yanukovitx-en aldekotzat iruditzerik nahi, baina ezin dut eraman Europar Batasuna eta USAren mendeko herrietan jasan behar izaten dugun hedabideen hipokresia eta zinismoa.

Hedabide hauen lanaren ondorioz, Ukrainako gatazkaren hastapenetan audientziak uste izan zuen matxinoak Yanukovitx lehendakariaren eta, oro har, politikarien ustelkeriaz nazkaturik, kalera ateratako europarzale, baketsuak zirela, eta gehiengoa zirela. Ondorioz, Burgosko Gamonal balitz bezala, gure garun sofazale iraultzaileak matxinoen alde posizionatu ziren.

Hedabide horiek ez ziguten kontatu matxino baketsuen artean goitik behera armatutakoak ere bazeudela, ultraeskuindarrak izan zirela gainerakoei nagusitu zitzaizkienak, eta horregatik eraikin publikoak okupatutakoan, lider nazien erretratu erraldoiak zintzilikatu zituztela, ez ziguten kontatu matxinoek alderdi komunistaren bulegoak txikitu zituztela eta pertsona gay, poloniar, judutar eta abar erasotu zituztela eta erasotzen dituztela.

Yanukovitx-ek Kiev-etik hanka egin zuen, eta bazirudien, hedabide hauen kamaretan, gatazka bideratua zegoela, baina ez da horrela izan, eta ez bakarrik Putinen esku hartzeagatik, Ukrainarren artean dauden ezberdintasunengatik baizik.

Putin eta Errusia salatzen dira salbuespenik gabe, baina hedabide hauetan “NATO gatazka bideratzen/konpontzen saiatzen ari da” bezalako gauzak entzungai dauzkagu. NATO gatazkak era baketsuan konpontzeko erakunde bat balitz bezala. Europar Batasuna eta USAren paperak ere “ikusle huts” balira bezala aurkezten zaizkigu, gatazkaren sorreran eta hauspotzean zerikusirik izan ez balute bezala.

Eta behin gatazka gordin bat mahai gainean jartzea lortu dutenean, eta gaiztoak eta onak nortzuk diren gure garunetan ondo finkatu dutenean, -Iraq, Afgansitan, Libia edo Sirian bezala-, denak eztanda egin dezala da onena, eta gero ibaiko urak nahasita datozenean, zakuraketa debalde egin. Herriak guztizko anabasean, pobrezian eta itxaropenik gabe utzita.

Eta berriz diot: horrek ez du esan nahi Putin, Yakunovitx, Al Assad, Gaddaffi, Sadam Hussein edo talibanen alde nagoenik, baina espaniar zein frantses estatuek, EB-k eta NATOk menderatzen duten euskalduna naizen heinean, gure zerga eta “demokrazien” izenean egiten dutena salatu behar dut lehenbizi, ukrainar, errusiar, siriar eta edonongo herritar demokraziazaleei aurrena beren etxeko hautsa garbitzea dagokien bezala.

Albisteen kontsumitzaile hutsak bagara ere, gu ez gara errugabeak.